سلولهای فتوولتائیک [1] ، عناصری هستند که انرژی تابشی خورشیدی را به انرژی الکتریکی تبدیل می کنند. به انرژی الکتریکی تولید شده توسط این سلولها، انرژی فتوولتائیک یا انرژی خورشیدی اطلاق می شود که جزء انرژیهای تجدیدپذیر پرکاربرد می باشد. سلول فتوولتائیک کوچکترین جزء تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریکی می باشد که ولتاژی در حدود 1.5 ولت و 6 آمپر جریان DC برای سلولهای مسطح تر و حدود 3 وات توان الکتریکی تولید می کند. چون ولتاژ مستقیم تولیدشده توسط سلول فتوولتائیک در سطح کوچکی می باشد، معمولاً تعدادی از آنها را به صورت سری بهم متصل می کنند تا رشته ای از آنها با مشخصه ولتاژ و توان بالاتر تشکیل شود. واحدهای بزرگتر، ماژول، رشته، پنل و آرایه خورشیدی هستند که هر یک بسته به سطح ولتاژ تولیدی موردنیاز در کاربرد موردنظر، مورد استفاده قرار می گیرند. ماژول خورشیدی، از موازی شدن تعدادی رشته سری از سلولهای فتوولتائیک بدست می آید و می تواند در قالب تعدادی ماژول سری، موازی یا ترکیبی از هر دو برای سطوح ولتاژ و جریان بالاتر طراحی شود. در شکل (1) و (2) به ترتیب تصویری از یک سلول و ماژول خورشیدی نشان داده شده است.

شکل 1) سلول فتوولتائیک

شکل 2) ماژول خورشیدی
در مواردی که از ترانسفورماتور استفاده نمی شود، برای تطبیق و افزایش ولتاژ خروجی آرایه های PV با ولتاژ شبکه، تعدادی از ماژولهای مشابه را به صورت سری به هم متصل می کنند که این دسته ماژول را یک رشته [2] از ماژولهای فتوولتائیک می نامند. تصویری از یک رشته فتوولتائیک در شکل (3) نشان داده شده است.

شکل 3) رشته خورشیدی
مدل الکتریکی و معادله جریان – ولتاژ سلول فتوولتائیک
مدل مداری یک سلول فتوولتائیک مطابق شکل (4) از یک منبع جریان، یک دیود و دو مقاومت سری و موازی تشکیل شده است. منبع جریان نشان دهنده میزان نور تابیده شده به سلول، دیود نمایانگر رفتار شبه دیودی دو قطعه نیمه هادی و مقاومت سری و موازی، نشان دهنده مقاومت سری و موازی پیوند نیمه هادی سلول هستند. معادله ریاضی توصیف کننده مشخصه I-V سلول فتوولتائیک ایده آل در شکل (4) به صورت زیر می باشد:
که در این رابطه Ipv,cell جریان تولیدشده توسط نور واقعی (متناسب با تابش[3] خورشید) و Id معادله دیود شاکلی است. در معادله دیود شاکلی، I0,cell جریان اشباع معکوس دیود، q بار الکترون و K ثابت بولتزمن می باشد.

شکل 4) مدل تک دیود سلول خورشیدی ایده آل و مدار معادل یک وسیله خورشیدی عملی
مدل الکتریکی و معادله جریان – ولتاژ آرایه فتوولتائیک
معادله اساسی در قسمت قبل مربوط به یک سلول بود، اما در عمل سلولهای فتوولتائیک را به صورت اتصال سری و موازی بهم متصل می کنند تا سطح ولتاژ و/یا جریان افزایش یافته و به مقدار مطلوب برسد. بنابراین در این حالت معادله جریان – ولتاژ به صورت زیر خواهد بود.
که در این رابطه Ipv جریان فتوولتائیک (تابعی از سطح تابش)، I0 جریان اشباع معکوس و Vt ولتاژ گرمایی رشته ای از سلول (تابعی از دما) می باشد. همچنین Rs مقاومت معادل سری و Rp مقاومت معادل موازی مجموعه سلولهای فتوولتائیک می باشد.
در شکل (5) منحنی جریان – ولتاژ مربوط به معادله دوم نشان داده شده است. در این شکل، سه نقطه مهم وجود دارد که عبارتند از :
الف) نقطه مربوط به VOC = حداکثر ولتاژی که یک سلول می تواند در جریان صفر فراهم کند (ولتاژ مدار باز نامی)
ب) نقطه مربوط به ISC = حداکثر جریانی که یک سلول می تواند در ولتاژ صفر فراهم کند (جریان اتصال کوتاه نامی)
ج) نقطه (Vmpp,Impp) = نقطه ای که در آن، بیشترین توان تولیدشده توسط سلول در ولتاژ Vmpp و جریان Impp بدست آورده می شود.
توجه می کنیم که ولتاژ مدار باز و جریان اتصال کوتاه جزء مشخصات نامی آرایه سلولهای فتوولتائیک می باشد که توسط شرکتهای سازنده در قالب صفحه اطلاعات [4] محصول ارائه می گردد. معمولاً شرکت سازنده، منحنی های جریان – ولتاژی مربوط به آرایه فتوولتائیک را تحت شرایط تابش و دمای مختلف ارائه می دهد؛ به صورتیکه برای هر منحنی، نقطه مربوط به توان ماکزیمم قابل تعیین می باشد.

شکل 5) منحنی جریان – ولتاژ یک سلول فتوولتائیک عملی
ردیابی نقطه توان ماکزیمم سلول فتوولتائیک (MPPT) [5]
همانطور که در قسمت قبل اشاره شد، منحنی های جریان – ولتاژ آرایهای از سلولهای فتوولتائیک در شرایط دمایی یا سطح تابش مختلف تغییر می کند. در شکل (6) نمودار توان ولتاژ یک آرایه از سلولهای نمونه در شرایط تابش مختلف در دمای 25 درجه و شرایط دمایی مختلف در تابش 1000 وات بر مترمربع نشان داده شده است. نقاط قرمزرنگ موجود در منحنی ها، نقطه حداکثر توان آرایه را مشخص می کند. با تغییر در شرایط محیطی، این نقطه تغییر موقعیت خواهد داد و نقطه حداکثر توان جدیدی برای آرایه بوجود می آید. تغییر این نقطه در اثر تغییر شدت نور و دمای محیط، در صورت عدم ردیابی توسط سیستم کنترلی و مبدل های الکترونیک قدرت، باعث کاهش انرژی الکتریکی تولیدی و در نتیجه کاهش بازده سیستم فتوولتائیک خواهد شد. بنابراین برای دستیابی به این هدف، یعنی ردیابی نقطه توان ماکزیمم آرایه، باید از روشهای MPPT در سیستم کنترلی شامل آرایه ای از سلولها استفاده کرد.
هدف کلیه روش های MPPT، پیداکردن خودکار ولتاژ و جریان نقطه حداکثر توان آرایه (Impp, Vmpp) جهت قراردادن نقطه کار آرایه منطبق بر نقطه حداکثر توان آرایه (Pmpp) در مقادیر مختلف شدت نور و دمای محیط می باشد. با توجه به منحنی های خروجی ماژول ملاحظه می گردد که نقطه مربوط به حداکثر توان در تمام منحنی های رسم شده دارای خاصیت مهم dP/dV=0 می باشد. همچنین ولتاژ نقاطی که دارای خاصیت dP/dV<0 می باشند، کمتر از ولتاژ نقطه حداکثر توان آرایه Vmpp می باشد و ولتاژ نقاطی با خاصیت dP/dV>0 دارای ولتاژ بیشتری از ولتاژ نقطه حداکثر توان آرایه Vmpp می باشند. این دانش از رفتار خروجی ماژولهای PV ، اساس ردیابی نقطه حداکثر توان ماژول های فتوولتائیک می باشد.

الف) به ازای سطح تابش مختلف در دمای 25 درجه

ب) به ازای دماهای مختلف در سطح تابش 1000 وات بر مترمربع
شکل 6) منحنیهای توان – ولتاژ آرایه فتوولتائیک به ازای شرایط تابش یا دمای مختلف
تکنیکهای متفاوت و متنوعی مانند روش تپه بالارونده [6]، روش اختلال و آشفتگی [7] (P&O)، روش کندوکتانس افزایشی [8] (IC) و … برای استحصال حداکثر توان از منبع توان PV ارائه شده است. تمایز بین این تکنیکها، در ساده بودن، دقت، پاسخ زمانی، معروفیت، هزینه و جنبه های فنی دیگر می باشد. برای آشنایی با روش اختلال و آشفتگی این پست را ملاحظه فرمائید.
—————————————————————————————————————————–